เมื่อประมาณสามปีครึ่งที่ผ่านมา ชายคนหนึ่งมาถึงโรงพยาบาลสัตว์พร้อมกับลังกระดาษ ดูเหมือนเขาค่อนข้างหัวเสียเล็กน้อย เพราะเขาพบลูกแมวจากพุ่มไม้แถวบ้าน ซึ่งมันเป็นลูกแมวจรจัดที่เพื่อนข้างบ้านได้ให้อาหารแม่ของมันและมันก็มาคลอดลูกที่พุ่มไม้แถวบ้านเขา และเพื่อนข้างบ้านก็ไม่ได้แสดงความรับผิดชอบ เขาจึงมาขอความช่วยเหลือที่โรงพยาบาลสัตว์แห่งนี้
Debbie ซึ่งทำงานอยู่ในโรงพยาบาลสัตว์ในเมืองดาร์เกสฟอเรสต์ รัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย ตกใจเล็กน้อยเพราะเธอพบว่าลูกแมวทั้งหมดมีอายุไม่กี่วัน และเธอยังสังเกตเห็นสายสะดืออีกด้วย
Debbie พยายามสอบถามชายคนดังกล่าวว่าบ้านเขาอยู่ไหน จะได้ไปช่วยกันจับแม่แมว แต่ว่าเขาขอปฏิเสธการร่วมมือในครั้งนี้ เพราะเขาไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ทำให้ Debbie ตัดสินใจรับลูกแมวทั้งสามไว้ในความดูแล
ในตอนแรก Debbie กังวลว่าลูกแมวทั้งสามจะไม่สามารถรอดชีวิตได้ เพราะพวกมันยังเล็กมาก อีกทั้งการไม่มีแม่แมวคอยดูแลอีกด้วย แต่ด้วยความพยายามของเธอ ทำให้ลูกแมวทั้งสามสามารถอาศัยอยู่ในโรงพยาบาลสัตว์ และได้รับการดูแลจากเจ้าหน้าที่ทุกคน รวมไปถึงสัตว์ที่อาศัยอยู่ในโรงพยาบาลสัตว์ อย่างเจ้านกตัวนี้อีกด้วย
เธอตั้งชื่อให้ลูกแมวทั้งสามว่า ลิตเติ้ลมิสซี่ แพนด้า และ บูลยอง พวกมันถูกเลี้ยงดูขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยสัตว์นานาชนิดในโรงพยาบาลสัตว์แห่งนี้ และเพื่อนสนิทของพวกมันก็คือสุนัขพันธุ์อาลาสกัน มาลามิวท์ ที่มีน้ำหนักถึง 55 กิโลกรัม
สำหรับ Debbie เธอจะดูแลพวกมันอย่างใกล้ชิด และคอยให้อาหารทุกๆ 2-3 ชั่วโมงไม่มีชาด จนกระทั่งพี่น้องทั้งสามเติบโต มีอายุได้ 1 เดือน แต่ละตัวก็ฉายแววความน่ารักออกมาอย่างเต็มที่
แพนด้าเป็นที่รักใคร่ของทุกคน และชอบเรียกร้องความสนใจตลอดเวลา
จนในที่สุดลูกแมวทั้งสามตัวก็ได้ผู้อุปถัมภ์ใจดี นั้นก็คือคุณแม่ของ Debbie นั้นเอง เนื่องจากว่า Debbie อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ค่อนข้างจำกัด ทำให้คุณแม่ของเธออาสารับไปเลี้ยงเอง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม Debbie ก็จะเป็นแม่ของลูกแมวเหล่านี้เสมอไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เจ้าแพนด้าเป็นแมวที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทั้งการอ้อนและส่งสายตาเพื่อขออ้อมกอดอุ่นๆจากคุณแม่
ถ้่ามีใครซักคนนั่งบนเก้าอี้ เจ้าแพนด้าก็จะกระโดดขึ้นไปนั่งบนตัก และทำเสียงครางในลำคอแบบฟินๆทันที
และเมื่อแมวทั้งสามเติบโตขึ้น พวกมันก็กลายเป็นแมววัยรุ่นที่หน้าตาน่ารักประมาณนี้แหละ
Debbie เองก็สงสัยไม่น้อยว่าถ้าพวกมันไม่เจอกับเธอ ชีวิตของพวกมันจะเป็นอย่างไรบ้าง อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกดีใจมากๆที่ลูกแมวทั้งสามตัวอยู่ที่นี่ และเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวแสนสุขนี้
