ในช่วงทศวรรษที่ 1970 สิงโตที่ชื่อว่า Neil ได้อาศัยอยู่ในบ้านของมนุษย์จริงๆ ตอนสุดท้ายก็กลายเป็นเรื่องที่สอนใจมนุษย์ว่า ถึงแม้ว่าเราจะรัก และรู้สึกใกล้ชิดกับสัตว์ป่าอย่างสิงโตมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถเข้าใจมันอย่างถ่องแท้ได้
Tippi Hedren นักแสดงสาว กับ Noel Marshall แฟนของเธอ และลูกสาวของเธอ Melanie Griffith ได้ไปท่องเที่ยวแอฟริกา และได้เกิดความคิดที่จะสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับสิงโตขึ้น และจากคำแนะนำของครูฝึก Ron Oxley เขาบอกว่าถ้าต้องการสร้างหนังเกี่ยวกับสิงโตจริงๆ คุณต้องใช้ชีวิตอยู่กับมันซักระยะหนึ่ง
พวกเขาจึงให้เจ้า Neil สิงโตที่โตเต็มวัยมาอาศัยอยู่ด้วยในบ้านหลังเดียวกัน จนกลายเป็นเรื่องฮือฮาในสมัยนั้น จน LIFE ติดต่อขอถ่ายทอดสารคดีชีวิตคนอยู่ร่วมกับสิงโต โดยช่างภาพที่มีชื่อเสียงอย่าง Michael Rougier
Neil กับ Tippi Hedren ดาราฮอลลีวูดในบ้านของเธอที่ Sherman Oaks, California, 1971
แต่สิ่งหนึ่งที่ Tippi รู้สึกเสียใจและคิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้คงไม่ทำอีก ก็คือการปล่อยให้สิงโตตัวเต็มวัน ได้อาศัยอยู่กับลูกสาวของเธอตามลำพัง ทุกครั้งที่เธอเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ในใจก็ภาวนาขออย่าให้เกิดเรื่องร้ายๆขึ้น
คืนหนึ่ง Tippi ได้ลงมากลางดึกและพบว่าลูกเจ้าของเธอนอนอยู่กับ Neil ซึ่งหน้าของลูกสาวเธอห่างจากปากของมันไม่ถึงสองฟุตด้วยซ้ำ
ทุกๆวัน Neil กินเนื้อสดๆหนักรวมถึง 5 กิโลกรัมด้วยกัน
แม่บ้านที่กำลังเดินข้ามตัวของ Neil เหมือนกับว่ามันเป็นหมาหรือแมวเลยนะเนี่ย
ภาพสุดแสนระทึกที่เจ้า Neil กระโดดเหมือนจะงับขา Melanie ลูกสาววัย 14 ปี
คงไม่มีพ่อ-แม่คนไหนอยากเห็นภาพลูกสาวกับสิงโตอยู่ด้วยกันแบบนี้หรอก
ชีวิตของพวกเขากับเจ้า Neil ดูเหมือนจะไปได้ดี แต่หนังของพวกเขานี่สิ ที่ดูจะไปไม่รอดเท่าไหร่นัก Melanie ต้องเข้ารับการเย็บ 50 เข็มหลังจากถูกสิงโตตัวเมียในหนังทำร้ายซึ่งถึงขั้นต้องทำศัลยกรรมพลาสติกเลยทีเดียว
รวมไปถึงคนอื่นๆอย่างช่างภาพ Jan de Bont ต้องเข้ารับการรักษาเพื่อเย็บแผลฉกรรจ์และคนในกองถ่ายกว่า 70 คนได้รับบาดเจ็บกันระนาว เพราะในหนังมีสิงโตเข้าร่วมถ่ายกว่า 150 ตัว
ซึ่งหนังเรื่องที่มีชื่อว่า Roar ใช้งบประมาณไปกว่า 17.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ และออกฉายเมื่อปี 1981 สามารถทำเงินได้เพียง 2 ล้านเหรียญสหรัฐฯเท่านั้น เรียกได้ว่าเจ๊งหมดทุกทางจริงๆ
