ช่างน่าซาบซึ้งใจ เมื่อเจ้าหมาป่าไคโยตีที่บาดเจ็บ ยังคงมีรอยยิ้มให้กับผู้ที่ช่วยเหลือมันตลอดเวลา เป็นที่รู้กันดีว่า เจ้าหมาป่าไคโยตีมีนิสัยที่แสนรู้ หรือคุณอาจเรียกว่าเจ้าเล่ห์ก็ได้ โดยปกติแล้วสัญชาตญาณความแสนรู้ และการเอาตัวรอดถือเป็นลักษณะพิเศษของเจ้าหมาป่านี้ พวกมันสามารถหลบหลีกไปรอบๆ ป่า หรือแม้แต่ในเมือง ขโมยอาหาร และนำไปเก็บไว้ยังที่ซ่อนที่ปลอดภัยจากสัตว์ใหญ่ โดยเฉพาะมนุษย์
ในบางครั้งสัญชาตญาณนี้ก็อาจทำให้มันเกิดอันตรายได้ ซึ่งอาจเกิดจากการที่เจ้าโคโยตีตัวน้อยถูกพบในสนามกอล์ฟในเมืองออตตาวา ประเทศแคนาดา มันบาดเจ็บและอยู่ข้างทาง อีกทั้งมันยังมีเป็นโรคเรื้อนด้วย เชื้อโรคบนผิวหนังนั้นทำให้ขนของมันร่วง ซึ่งอาจทำให้มันเสียชีวิตด้วย โดยเฉพาะอย่ายิ่งนั่นอันตรายมากในช่วงฤดูหนาวของประเทศแคนาดา
เจ้าไคโยตีไม่ได้เป็นเป็นสัตว์เลี้ยง และอาจจะเป็นอันตรายต่อสัตว์เลี้ยงและเด็กๆ ได้ โดยปกติแล้วพวกมันมักจะอาศัยอยู่ตามลำพัง หรืออาจจะได้รับการดูแลจากผู้เชี่ยวชาญ ถึงแม้ว่าไคโยตีจะมีลักษณะเด่นในเรื่องของความคล่องแคล่วว่องไวแล้ว พวกมันอาจทำให้คุณรู้สึกปะหลาดใจจากความอ่อนหวานของมัน
และบางครั้งเจ้าไคโยตีอาจจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ แม้ว่าจริงๆ แล้วพวกมันไม่ได้ต้องการเลย เมื่อศูนย์ควบคุมสัตว์ได้พบเจ้าไคโยตีที่บาดเจ็บ หรือป่วย รวมถึงติดกับดักของมนุษย์ พวกเขาจะรีบเข้าไปทำการช่วยเหลือ
อย่างไรก็ตาม ความกลัวและสัญชาตญาณในการหลบหลีก มักจะทำให้มันหลบหนีจากผู้ช่วยเหลือ พวกเขาเป็นกังวลในเรื่องนี้มาก เพราะยิ่งเจ้าไคโยตีต้องอยู่ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นนานมากขึ้นเท่าไหร่ โอกาสที่มันจะได้รอดชีวิตก็น้อยลงเท่านั้น
ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ผู้ที่อาศัยในเมืองออตตาวา ประเทศแคนาดา ได้สังเกตุเห็นเจ้าไคโยตีที่ป่วยและได้รับบาดเจ็บในสนามกอล์ฟ พวกเขาเป็นกังวลว่าโรคเรื้อน และอาการบาดเจ็บของมันอาจทำให้มันเสียชีวิตอยู่ท่ามกลางฤดูหนาวอันหนาวเหน็บของประเทศแคนาดาได้ พวกเขาจึงโทรไปยังศูนย์ควบคุมสัตว์ ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มวางกับดักเจ้าไคโยตีน้อย
แต่เจ้าตอนนี้เจ้าไคโยตี ที่รู้สึกโดดเดี่ยว กลัว และอยู่ระหว่างความเป็นกับความตาย ยังคงหลบหนีจากความช่วยเหลือ มันไม่รู้หรอกว่ามนุษย์กำลังพยายามให้ความช่วยเหลือมัน ในที่สุดมันก็ถูกจับได้ และผู้ที่ให้ความช่วยเหลือก็พบว่าอาการของมันแย่มาก
กระดูกเชิงกรานของมันหัก ซึ่งนั่นอาจเกิดจากการประสบอุบัติเหตุไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และขนของมันร่วงไปเกือบหมด ทำให้มันอาจไม่รอดจากอากาศที่หนาวเย็นได้เลย โดยทั่วไปแล้วขนหนาๆ ของมันจะสร้างความอบอุ่นให้กับเจ้าไคโยตีได้
Sarah Beauregard ผู้ประสานงานศูนย์ดูแลสัตว์ในเขตรักษาพันธ์ุสัตว์ป่าหุบเขา Rideau เล่าให้เราฟังว่า “ในตอนแรกที่เราเจอมัน มันค่อนข้างดุร้าย และเราไม่คิดเลยว่ามันจะผ่านช่วงเวลาในคืนแรกไปได้”
แต่พวกเขาพบว่า นอกจากมันจะไม่หลงเหลือความกลัวแล้ว มันยังรู้ว่าตอนนี้มันได้อยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัยแล้ว และดูเหมือนกันยิ้มให้กับเราด้วย! “มีอะไรบางอย่างทำให้เรารู้ว่ามันกำลังเฝ้าดูเราอยู่” แล้ว Beauregard ยังเล่าต่อว่า “แม้ว่าตอนที่มันอยู่ในสภาพที่ดูแย่ที่สุด ก็ยังมีแสงสว่างและความช่วยเหลือให้กับมัน”
เจ้าไคโยตีได้รับการรักษาอาการกระดูกหัก และโรคเรื้อน มันเริ่มรู้สึกผ่อนคลายและอุ่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ “มันน่ารักมาก” และ Beauregard ได้บอกกับเราอีกว่า “โดยธรรมชาติแล้วเจ้าไคโยตีค่อนข้างขี้อาย แต่กลับดูเหมือนว่ามันไว้ใจเรา และรู้ว่าเรากำลังพยายามจะช่วยมัน”
ศูนย์ดูแลสัตว์ในเขตรักษาพันธ์ุสัตว์ป่าหุบเขา Rideau จะช่วยเหลือเจ้าไคโยตีจนกว่ามันจะแข็งแรงพอที่จะกลับเข้าสู่ป่าได้ ถึงแม้มันจะน่ารัก และมีรอยยิ้มที่เชิญชวน พวกเขาจะต้องพยายามให้มันสนิทกับมนุษย์น้อยที่สุด
แม้ว่าเจ้าไคโยตีจะรู้สึกสะดวกสบายที่ได้อยู่กับมนุษย์ แต่นั่นอาจทำให้มันเป็นอันตรายได้ในอนาคต สัญชาตญาณในการระวังตัวยังคงเป็นสิ่งที่ดีสำหรับสัตว์ป่า
ศูนย์ดูแลสัตว์ในเขตรักษาพันธ์ุสัตว์ป่าหุบเขา Rideau ยังย้ำเตือนให้ประชาชนจำไว้ว่า อย่าให้อาหารเจ้าไคโยตี หรือพยายามทำให้พวกมันเข้ามาใกล้พวกเขา หรือบ้านของพวกเขา ไม่ว่าเจ้าหมาป่าน้อยจะน่ารักแค่ไหนก็ตาม
ที่มา : suggestedpost
