วัดคือสถานที่พักพิงจิตใจ และทำให้รู้สึกดีได้ทุกครั้ง เมื่อได้ไปทำบุญ แต่อย่างไรก็ตามวัดยังเป็นสถานที่ที่สัตว์จรจัดส่วนใหญ่อาศัยอยู่ อาจจะเพราะเป็นที่พึ่งพิงทางด้านอาหารให้แก่พวกมันได้ อย่างไรก็ตามพระที่บวชก็อาจจะกลายเป็นทาสของแมวได้ ถึงแม้ว่าชีวิตที่ผ่านมาจะไม่เคยได้สุงสิงกับเจ้าเหมียวเท่าไหร่นัก เหมือนกับเรื่องราวของหลวงพี่ท่านนี้
โดยหลวงพี่ได้เล่าเรื่องในกลุ่มทาสแมวว่า เกิดมา 30 ปี ไม่เคยใกล้แมวเลย อาตมามาบวชได้พรรษากว่า ๆ เจอกับโยมเหมียวได้สักพักใหญ่ ๆ ไม่รู้มาจากไหน ทุกวันนี้เฝ้าพระสวดมนต์ เคลียร์กุฏิให้ก่อนจำวัด บางวันก็ปลุกพระไปกวาดใบไม้
เจอกันที่ไหนก็ล้มใส่ขาพระทันทีพระก็บิฑบาตร นมดี ๆ ปลาทู สักสามสี่ตัว แบบนี้พระเป็นเป็นทาสโยมเหมียวหรือยัง ( กล่าวขำ ๆ นะโยม ๆ ไม่เหมาะสมพระขออภัย ) เจริญพรทุกท่าน อายุวรรณโนสุขังพะลัง กันนะ
ไม่เพียงเท่านั้นโยมเหมียวยังยึดกุฏิ หิ้งพระ และตอนนี้ ประสบปัญหา นั่งขัดสมาธิกับพื้นกันไม่ได้เลย ทำวัตรเย็นเสร็จถึงเวลานั่งสมาธิ สักพักจะมีโยมเหมียว มานอนอยู่บนตัก
ตัวโยมเหมียวมันก็ไม่ใช่เบานั่งไปเหน็บกินขาพระ ปลุกก็ไม่ลุกนอนฝันกระตุก ๆ บางทีก็เมตตาไม่อยากปลุกเห็นกำลังหลับลึก แต่บางทีก็ไม่ไหวเหน็บกิน หนักสุดคือเมื่อคืนกรวดน้ำ ตื่นมาสงสัยคอแห้ง กินน้ำที่กำลังกรวดอีก
หลังจากที่โพสต์ไปก็มีชาวเนตทาสแมวเข้ามาคอมเม้นท์กันอย่างมากมาย ทั้งเอ็นดูที่หลวงพี่เรียกว่าโยมเหมียว และก็ต้องทำใจยอมรับว่าพระท่านเป็นทาสโยมเหมียวแล้วล่ะ
