หลี่ เว่ยยี่ จิตกรสาววัย 31 ปีเป็นชาวเสฉวนโดยกำเนิด บ้านเกิดของเธออยู่ในเมืองที่เต็มไปด้วยภูเขาในจังหวัดเสฉวน ในวัยเด็กเธอจึงมีเพื่อนเล่นเป็นกระรอก เม่น งู หมูป่า สุนัขจิ้งจอก กระต่ายและไก่ป่า บ่อยครั้งทีเธอได้ช่วยเหลือสัตว์ที่หลงมาตามข้างทางและยังได้เริ่มโครงการรณรงค์ช่วยเหลือหมีควายในจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ถูกเลี้ยงในฟาร์ม
ตอนที่หลี่ไปสเกตช์ภาพในทุ่งหญ้า เธอไม่คิดเลยว่าโชคชะตาจะกำหนดให้ลูกหมาป่าที่บาดเจ็บ และกำลังร้องขอความช่วยเหลือตัวนั้น มีอิทธิพลกับชีวิตของเธอขนาดนี้ เมื่อพ่อและแม่ของหมาป่า เสียชีวิตจากเจ้าของฟาร์มแกะ และเขาก็เอาลูกหมาป่ากลับไปที่ฟาร์ม ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของหลี่ ทำให้เธอตามไปที่ฟาร์มและพบลูกหมาป่าตัวหนึ่งที่อ่อนแรงเต็มที และมันร้องขอความช่วยเหลือกับเธอ เธอจึงขอร้องเจ้าของฟาร์มที่จะเอามันกลับไปดูแลที่เฉิงตู
ตอนที่กลับไปยังเฉิงตู หลี่แอบเอาหมาป่าน้อยเข้าไปในบ้านที่เธออยู่กับพ่อและแม่โดยซ่อนมันไว้ในห้องสตูดิโอของเธอ หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ในแฟลต เธอให้ข้าวต้มเนื้อกับมัน

เธอไม่ได้พยายามที่จะทำให้ Green เชื่อง ตรงกันข้ามเธอปล่อยให้มันวิ่งเล่นได้อย่างอิสระในแถบนอกเมืองและบนดาดฟ้าของที่พักของเธอ แต่กลับเป็นการยากขึ้นเรื่อยๆที่จะซ่อนมันในแถบละแวกที่พัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเริ่มที่จะเรียนรู้วิธีการหอนหลังจากฟังเสียงหอนของหมาป่าที่หลี่บันทึกเอาไว้ แต่เสียงหอนของ Green ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่นัก นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอสามารถแยกออกได้ว่าหมาป่าตัวไหนคือ Green

“ในตอนนั้นเองที่ฉันเห็นชีวิตสัตว์ป่าที่ขัดแย้งกับความเจริญในเมือง” หลี่ย้อนความหลัง เธอจำต้องขังมันไว้บนดาดฟ้าซีเมนต์แต่ทว่า พื้นที่บนดาดฟ้ากลับถูกใช้เป็นที่ตั้งของจอ LED เธอจึงรู้ว่าถึงเวลาแล้วที่เธอต้องพา Green กลับไป หลี่ค้นคว้าอย่างหนักเกี่ยวกับการปล่อยหมาป่ากลับคืนสู่ธรรมชาติ ในที่สุดเธอตัดสินใจที่จะพามันไปทุ่งหญ้า Zoige เพื่อเทรนและปล่อยมันไปในที่สุด ตอนนั้น Green อายุได้สองเดือนครึ่ง
จนกระทั่งในเดือนตุลาคมปี 2010 หลี่และกรีนออกเดินทางพร้อมกันครั้งแรกเพื่อไปตามหาฝูงหมาป่า ทว่าล้มเหลวเมื่อ Green พยายามพาหมาป่าตัวหนึ่งกลับมาหาหลี่ ผู้ซึ่งมันไว้วางใจ ทำให้ Green โดนกัดเป็นแผลสาหัสที่ไหล่








