ไม่ว่าช่วงชีวิตจะดีหรือจะร้ายสุนัขก็สามารถช่วยให้เราผ่านพ้นไปได้หลายต่อหลายครั้ง พวกมันอยู่เคียงข้างเราเสมอและบางครั้งอาจมีแค่สุนัขเท่านั้นที่เรามีเหลืออยู่ พวกมันจึงเป็นเหตุผลให้เราตื่นมาในตอนเช้า!
การศึกษาค้นคว้ายังยืนยันว่าสุนัขสามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ของเจ้าของโดยเฉพาะด้านจิตใจ แต่คุณจะเหลืออะไรถ้าไม่มีสุนัขแสนรักเหล่านี้ นี่คือบทความสำหรับทุกคนที่รู้สึกสูญเสียและสับสนกับชีวิตหลังจากการจากไปของพวกมัน
ความผูกพันระหว่างมนุษย์กับสุนัขมันเกิดขึ้นมาจากใจที่ใสซื่อบริสุทธิ์หรืออีกแง่หนึ่งคือความรู้สึกปลอดภัยและอุ่นใจเหมือนสิ่งที่ลูกๆ รู้สึกกับพ่อแม่ พ่อแม่เป็นพื้นที่ที่ปลอดภัย เป็นความมั่นใจ ความสะดวกสบาย และเป็นความรักของลูก การศึกษาค้นคว้าพบว่าสุนัขมีแนวโน้มปฏิบัติตัวเสมือนลูกคนเราจึงรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุดเมื่อสูญเสียพวกมันไป
และก็ไม่ใช่แค่สุนัขที่เราสูญเสีย เรายังสูญเสียผู้ให้ความรักและกำลังใจอย่างไม่มีเงื่อนไขและเรื่องราวอาจแย่มากกว่าหากสุนัขที่จากไปยังเป็นสุนัขนำทางและคอยช่วยเหลือคุณในชีวิตประจำวัน
การสูญเสียสุนัขที่รักอาจทำให้ชีวิตไม่เป็นระบบระเบียบเหมือนอย่างเก่าเพราะเราต้องบอกลาการออกไปเดินเล่น การเล่นวิ่งคาบสิ่งของที่สวนสาธารณะหรือการกอดกันเมื่อกลับบ้าน สิ่งที่ขาดหายไปเหล่านี้สามารถทำให้ชีวิตของเราว่างเปล่าในทันทีและเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับว่าเราจะไม่มีพวกมันในชีวิตอีกแล้ว ช่วงเวลานี้อาจทำให้คุณหดหู่และสิ้นหวังอย่างง่ายดาย โดยเฉพาะถ้าคนรอบตัวคุณคอยแต่บอกว่า “ต้องเดินหน้าต่อไป” หรือ “มันก็เป็นแค่สุนัข”
อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราอยู่กับการสูญเสียสุนัขได้ยากขึ้นคือการจัดการกับความสูญเสีย! มันดูจะไม่ใช่เรื่องแปลกเมื่อมีคนเสียชีวิตแล้วคนในครอบครัวซึ่งกำลังเศร้าเสียใจจะเข้ารับการบำบัดเพื่อให้มีกำลังใจในชีวิตต่อไปหรือพูดคุยกับสมาชิกคนอื่นของครอบครัวและเพื่อนๆ ซึ่งพวกเขามักจะเข้าใจในการสูญเสียนี้หรือกระทั่งการยกเลิกแพลนบางสักสองสามวันเพื่อเป็นการไว้อาลัย แต่ถ้าเป็นสุนัขที่จากไปผู้คนมักคาดหวังให้คุณเสียใจแป๊บเดียวและกลับมาเป็นปกติเร็วๆ
สำหรับบางคนยังคงคิดเสมอว่าสุนัขของเขายังอยู่ที่นั่นและอาจลองเรียกชื่อมันดูบ้างเผื่อว่ามันจะไม่ยินอยู่ที่ไหนสักแห่ง บางคนถึงกับตั้งชื่อสมาชิกในครอบครัวเหมือนกับชื่อสุนัขที่จากไปเพื่อระลึกถึงความทรงจำที่เคยมีร่วมกัน
ขอบคุณที่มา : brightside
